ΣΩΜΑΤΕΙΟ

«Η ΝΕΑ ΣΙΝΑΣΟΣ»

Στις 3 Ιουλίου 1923 οι κυβερνήσεις Ελλάδας και Τουρκίας υπέγραψαν στη Λωζάννη τη συνθήκη ανταλλαγής των πληθυσμών η οποία σήμανε το τέλος της παρουσίας του ελληνισμού στη Μικρά Ασία.

 Η αναγκαστική αναχώρηση των Σινασιτών από την αγαπημένη γη της Καππαδοκίας αποτελεί υπόδειγμα οργανωμένης «Εξόδου», μεθοδικά προετοιμασμένης από επιτροπές που  είχαν  συσταθεί ειδικά γι’ αυτό το σκοπό στη Σινασό, Κων/λη και Πειραιά. Στις 2 Οκτωβρίου 1924 ολοκληρώθηκε ο εκπατρισμός και  στα μέσα Οκτωβρίου οι πρόσφυγες έφθασαν στον Πειραιά.

Εγκαταστάθηκαν κυρίως στη Βόρεια Εύβοια σε κωμόπολη που ονομάστηκε «Νέα Σινασός», στον Πειραιά, στο Χαϊδάρι, στην Ελευσίνα και σ’ άλλες περιοχές της Ελλάδας, όπου, παρά τις τραγικές συνθήκες που επικρατούσαν,  κατάφεραν όχι μόνο να επιβιώσουν αλλά να διαπρέψουν και να συμβάλλουν στην πρόοδο της Ελλάδας.

Το  πνεύμα αλληλεγγύης που χαρακτήριζε τους Σινασίτες τους οδήγησε  το 1925 στην ίδρυση  του Σωματείου  « Η ΝΕΑ ΣΙΝΑΣΟΣ », ένα από τα πρώτα πλέον δραστήρια προσφυγικά σωματεία.  Οι στόχοι του Σωματείου, σύμφωνα με το αρχικό καταστατικό   αφορούσαν κυρίως στα θέματα εγκατάστασης των προσφύγων, στην περισυλλογή και φύλαξη  της διασωθείσας περιουσίας της κοινότητος Σινασού  και τη διατήρηση των ηθών και εθίμων της.

Από το 1940, οπότε παρέδωσε το Ταμείο του στο κράτος, το Σωματείο σταμάτησε επίσημα τη λειτουργία του. Ανεπίσημα όμως και αθόρυβα, επιτροπή Σινασιτών συγκέντρωνε χρήματα και τρόφιμα που μοίραζε σε όσους συμπατριώτες είχαν ανάγκη. Το 1944 στο βομβαρδισμό του Πειραιά καταστράφηκαν τα γραφεία του Σωματείου  και  χάθηκε ένα μεγάλο μέρος πολύτιμων κειμηλίων.

Με την απελευθέρωση ξεκίνησε πάλι η δράση του Σωματείου, με τους στόχους του προσαρμοσμένους στις συνθήκες εκείνης της εποχής. Δόθηκε έμφαση στη φιλανθρωπική δράση του, με προτεραιότητα τη φροντίδα της νεώτερης γενιάς.

Το 1948 επέτυχε τη λειτουργία κατασκηνώσεων στην Παλαιά Πεντέλη όπου φιλοξενούνταν δωρεάν  Σινασιτόπουλα  και  παιδιά άλλων μικρασιατικών οικογενειών. Αυτό το πολύ σημαντικό έργο υλοποιήθηκε με την οικονομική ενίσχυση των Σινασιτών και λειτούργησε αποκλειστικά  με την οργάνωση και την εθελοντική εργασία των μελών του Σωματείου. Το 1957 με δωρεές ευπόρων Σινασιτών αγοράσθηκε ιδιόκτητος χώρος  περίπου 21 στρεμμάτων  στο  Κρυονέρι Αττικής, όπου σε μόνιμες εγκαταστάσεις οι κατασκηνώσεις  λειτούργησαν με όλες τις νόμιμες άδειες από τις αρμόδιες αρχές, μέχρι το 1978.

Στα πλαίσια των προσπαθειών για τη μεταλαμπάδευση της Σινασίτικης κληρονομιάς στις νεώτερες γενιές, ιδρύθηκε Τμήμα Νέων Σινασιτών, το οποίο συσπείρωσε τους νέους εκείνης της εποχής που με τη σειρά τους αποτελούν τα σημερινά ενεργά μέλη του Σωματείου.

Απέκτησε ιδιόκτητο χώρο  στον Πειραιά επί της οδού Αλιπέδου 27-29, πάλι με δωρεές ευπόρων Σινασιτών και τις συνδρομές και δωρεές των μελών, τον οποίο διαμόρφωσε κατάλληλα για τη στέγαση των γραφείων του. Στον ίδιο χώρο λειτουργεί κι ένα μικρό μουσείο με πολύτιμα κειμήλια κι αυθεντικές φορεσιές της Σινασού, προσφορές των μελών.

Στη διάρκεια όλων των χρόνων που πέρασαν το Σωματείο «Η ΝΕΑ ΣΙΝΑΣΟΣ»  συνέχισε την πολύμορφη δράση του, για την οποία τιμήθηκε το 1987 με το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών.

Οι σημερινοί στόχοι του Σωματείου δεν έχουν απομακρυνθεί πολύ από τους αρχικούς. Σε ετήσια βάση αναβιώνει τα έθιμα της μακρινής πατρίδας με  εκδηλώσεις για τη διατήρηση και τη διάδοση των πολιτισμικών στοιχείων  της, όπως, εκδόσεις βιβλίων, ημερίδες, συνέδρια, εκθέσεις κ.α., κυκλοφορεί ημερολόγιο και την τριμηνιαία εφημερίδα «Σινασίτικη Φωνή».

Συγκεντρώνει και διατηρεί κειμήλια και γενικά κάθε τι που αναφέρεται  στη Σινασό και συνεχίζει την δράση του.

Τα  τελευταία χρόνια οργανώνει ταξίδια  στη Σινασό της Καππαδοκίας με πιο σημαντικό αυτό που πραγματοποιήθηκε τον Μάιο του 2001, όταν για πρώτη φορά μετά από 77 χρόνια «Σιγής» ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ κ.Βαρθολομαίος χοροστάτησε στη  Θεία Λειτουργία  στον Ιερό Ναό των  Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, που βρίσκεται  στη κεντρική πλατεία της Σινασού.

Τα  Διοικητικά  Συμβούλια πλαισιωμένα από όλα τα μέλη του Σωματείου, με πλήρη συναίσθηση  της κληρονομιάς μας και  μέσα στα όρια των  δυνατοτήτων μας, συνεχίζουμε την προσπάθεια  για τη διατήρηση της μνήμης και την μεταλαμπάδευση του πολιτισμού των αείμνηστων προγόνων μας στους νεότερους, οι οποίοι μπορούν να βρουν πεδίο δράσης, έρευνας και μελέτης !

Διοικητικό Συμβούλιο 2019 –

Πρόεδρος   :  Βασιλική Παπαδοπούλου
Αντιπρόεδρος    :   Γιάννης Τριανταφυλλίδης
Γεν. Γραμμ.  :   Δέσποινα Τσιλπιρίδου
Ταμίας    :    Αντώνης Μαράσογλου
Σύμβουλοι   :    Καίτη Χατζησαββίτογλο
Παναγιώτης Αναστασιάδης
Εύη Σπηλιοπούλου